Astmapatienten lopen New York City Marathon!
In november 2007 hebben 25 astmapatiënten, een chronische aandoening van de luchtwegen, hun grenzen verlegd!
Zij waren geselecteerd uit meer dan 100 mensen met astma om de New York City Marathon van 42,195 kilometer te lopen. Vanaf maart 2007 begint hun grote avontuur. Astma is wat hen bindt. Acht maanden lang hebben zij intensief getraind. De begeleiding van de longarts Shelley Overbeek, Guido Vroemen als looptrainer/sportarts en Hartono Ngadimin als coach voor de adem en de ontspanning. Als ambassadeurs hebben zich Lornah Kiplagat, Fanny Blankers en Wim Verhoorn gemeld.
Voor mij als coach is dit van waardevolle betekenis. Mensen met een geschiedenis van ziekenhuis in en ziekenhuis uit te trainen, dat adem een schakel is tussen lichaam en geest. De deelnemers met astma in te laten zien, dat het trainen van de lichamelijke conditie en het trainen van de mind tot dergelijke prestaties kunnen leiden. Natuurlijk zal de aandoening niet genezen, het is immers een chronische aandoening, maar de aandoening zal hen niet meer beperken. Beweging en ontspanning is een uitstekende combinatie!
Karin de Bie: ‘Naarmate onze vertrekdatum nadert gebeurt er iets wonderlijks. Astma was de bindende factor toen we begonnen. Heel wat deelnemers hebben als kind in astmacentra gezeten. Voor anderen heeft het grote consequenties gehad voor hun studie of beroep. Maar inmiddels rept niemand meer over het A-woord. Gesprekken met elkaar gaan over blessures en het moordende trainingsschema. De lopers zijn zo fit geworden dat hun astma geen beperking meer is om te presteren. Een wonderlijke gewaarwording. Iemand zegt: ‘Ik ben geen patiënt meer. Ik ben nu een sporter met astma”.
Hartono Ngadimin werkt met de driehoek denken – gevoelens – adembeweging. Met deze driehoek is ingegaan over welke gedachten er zijn over hun aandoening en wat deze aandoening voor consequenties heeft op hun manier van gedragen en hoe zich dat laat zien in de adembeweging. Door mindsetting hebben zij de gedachten van astma minder op de voorgrond kunnen plaatsen en is hun houding van “ziek voelen” omgeslagen naar fit en “gezond voelen”.